ఎప్పటి లాగే ఈ ఉగాది రోజున కుడా అచ్చ తెలుగులో వ్రాయటం నాకు చాలా సంతోషంగా తృప్తిగా వుంది! ఎంతైనా మాత్రు భాష కదా! ఎవరికైనా ఆనందమే. తెలుగు భాష ఒక సముద్రం లాంటిది. అందులో నాకు తెలిసింది ఒక చుక్క మాత్రమే. కానీ ఆ ఒక్క చుక్కలో కుడా ఎంత సంతోషం వుంటుందో వ్రాసే కొద్దీ తెలుస్తుంది!
ఈ రోజే మొదలైన నందన నామ సంవత్సరం అందరికీ సుఖ సంతోషాలను తెచ్చి పెడుతుందని ఆశిస్తున్నామని రాజకీయ నెతలందరూ అంటుంటే నవ్వొస్తుంది! ఈ లోకంలో ఎవరికీ వేరే ఎవరిమీదా అంత ప్రేమ, వాత్సల్యం వుండవు. ఎవరికైనా ముందు వాళ్ళ కుటుంబాన్ని బాగా చూసుకోవాలని వుంటుంది కాని ఎవరి గురించో పోరాడే సంస్కృతి లేదు ఇక్కడ. ముందు వాళ్ళ పరివారం సుఖంగా వుంచుకుని తర్వాత కుదిరితే సమాజం కోసం ఏదైనా చేద్దాం అనుకోవడంలో తప్పు లేదు. ఎందుకంటే ఎవరికైనా జీవితం ఇచ్చేది, ఒక దారి చూపించేది తన కుటుంబం. పులి మేకను వేటాడి తన పిల్లలకు పెట్టిన తర్వాతా మిగిలిపోయిన దాన్ని నక్కలకు వదిలేస్తుంది. కాని పాపం మేకని నక్కలకు వదిలేద్దాం అని కూర్చుంటే పులులు బతకగాలవా? మానవ సమాజం కుడా అంతే. కాకపోతే మానవుడు ఇంకా తినాలని వేతాడుతాడు, మృగాలు బ్రతకటానికి వేటాడుతాయి. ఇదంతా సహజం, న్యాయం కుడా. బలవంతుడే రాజు. బలహీనుడే బానిస.
"పంజా+కాంచన+బద్రినాథ్!": ఉగాది కానుకగా ఈ రోజు చూసిన చలన చిత్రాలు ఇవి!మధ్యాహ్నం బద్రినాథ్ తో మొదలైన వినోదం రాత్రి ౧౦ దాకా అంతరాయం లేకుండా సాగుతూ వుంది! బద్రినాథ్ లో అయితే తీవ్రవాదుల్ని ఒక్క మాట కుడా లేకుండా అంతం చేసిన విధానం బాగా నచ్చింది. తక్కువ మాటలు, ఎక్కువ శిక్ష! ఎలాగైతే వాళ్ళని కేవలం ఒక కత్తితో నరికాడో, అలాగే మన సైన్యం కుడా కార్గిల్ లో కనికరం లేకుండా పని పూర్తిగా ముగించి వుంటే నేడు పాకిస్తాన్ కి ఇంత పొగరు వుండేది కాదు, ఈ మధ్యన మన భారత దేశంలో వాళ్ళు ఎన్నో చోట్ల సృష్టించిన మారణకాండ జరిగెదీ కాదు. మన మంచితనాన్ని బలహీనతగా, పిరికితనంగా అనుకునేవాల్లకి బద్రినాథ్ లో చూపించినట్టుగానే జరగాలి. అది చుసి మిగతా శత్రువుల గుండెల్లో భయం పుట్టి వాళ్ళ దేశాలకు వాళ్ళు వెళ్లిపోవాలి. అందులో నాకు నచ్చిన సంభాషణ: "మన మతాన్ని పుజిద్దాం, బయట మతాలని గౌరవిద్దాం".
కాంచన లో హిజ్రాలను మామూలు మనుషుల లాగా, మన లాగానే ఏదో ఒకటి సమాజంలో సాధించే వారిలాగా చూపించిన విధానం బాగా నచ్చింది. వారికి గొప్ప సహాయం చేయకపోయినా పర్వాలేదు కాని వారిని హింసించటం, నవ్వుల పాలు చేయటం పాపం. వారు కుడా పోరాటం ఆపకుండా గౌరవంగా ముందుకు సాగి దేశ ప్రగతిలో ఒక మంచి పాత్ర పోషించే రోజు వస్తుందని ఆశిద్దాం. కొంతమంది నీచుల వలన అందరికీ చెడ్డ పేరు రావటం సహజం. కాని పోరాడటం ప్రకృతిలో ఒక ముఖ్యమైన ధర్మం. ఏ దారీ లేదు కదా అని అడుక్కోవటం, రహదారి మధ్యలో, ధూమశకటాలలో మిగతా అమాయకులని హింసించటం, ఇబ్బంది పెట్టటం పిరికితనం అనిపించుకుంటుంది.
పంజా లో కథ అంత కొత్తగా లేకపోయినా, ఆ కథని చూపించిన తీరు(కథనం) నచ్చింది. ఎందుకో ఏదో కారణం వలన లేదా అంతిమ ఘట్టం అంత గమ్మత్తుగా లేనందున ఈ చిత్రం అంత బాగా ఆడకపోయి వుండొచ్చు. కాని వ్యక్తిగతంగా నాకు మాత్రం నచ్చింది.
..మీ అనిల్
